پويشگرها يكي از انواع دستگاه‌هاي ورودي هستند كه به دليل كاربردهاي وسيع و متفاوتي كه دارند، از تنوع و گستردگي بسياري برخوردارند، براي مثال، پويشگر اثر انگشت و اسكنر چهره و يا حتي انواعي از پويشگرها كه براي بررسي مغز و قسمتهاي مختلف بدن مورد استفاده قرار مي‌گيرند و نقش به سزايي در شاخهٔ پزشكي دارند. پويشگرهاي تصوير نيز، يكي از انواع پويشگرها هستند كه براي انتقال تصاوير، متون و يا دست نوشته‌ها به رايانه به منظور ذخيره و يا ويرايش آنها، مورد استفاده قرار مي‌گيرند. اين پويشگرها نيز به نوبهٔ خود داراي انواع متفاوتي هستند كه از ميان آنها، پويشگرهاي صفحه تخت (مسطح)، به دليل قيمت مناسب، كيفيت مطلوب و استفادهٔ راحت، رايجترين نوع پويشگرها محسوب مي‌شوند؛ ولي انواع ديگري از پويشگرها نيز وجود دارند كه كمتر شناخته شده‌اند و كاربردهاي تخصصي و يا حرفه‌اي دارند. در اين مقاله به طور عمده به معرفي اين اسكنرها و انواع آنها مي‌پردازيم. در انتخاب يك پويشگر، مهمترين عامل، نياز خريدار و سطح استفاده از آن است. در ادامهٔ اين مقاله، به معرفي برخي ويژگي‌ها و اصطلاحاتي مي‌پردازيم كه هنگام انتخاب پويشگر، بايد به آنها توجه كرد.
پويشگرها را مي‌توان جانشيني براي دستگاه‌هاي اوليهٔ عكس برداري از مسافت دور دانست، كه يك سيگنال آنالوگ خطي را از ميان خطوط استاندارد تلفن به گيرنده ارسال مي‌كردند و به طور همزمان، شكل متناسب با آن، روي كاغذ مخصوص چاپ مي‌شد. اين سيستم بين سالهاي ۱۹۲۰–۱۹۹۰ مورد استفاده بود. تصاوير رنگي نيز به شكل ۳ تصوير مجزاي قرمز- سبز- آبي فرستاده مي‌شد، كه البته به دليل هزينهٔ بالاي ارسال، انتقال تصاوير رنگي به اين روش، تنها به مناسبتهاي خاص صورت مي‌گرفت. اين دستگاه‌ها به تدريج توسعه يافتند و در نهايت به شكلي كه امروزه مورد استفاده قرار مي‌گيرند درآمدند. از آنجا كه پويشگرها كاربرد گسترده‌اي در صنعت و امور گرافيكي دارند، بر آن شديم تا در اين مقاله، به بررسي پويشگرها و انواع آنها بپردازيم.
پويشگرها يكي از انواع دستگاه‌هاي ورودي هستند كه به دليل كاربردهاي وسيع و متفاوتي كه دارند، از تنوع و گستردگي بسياري برخوردارند، براي مثال، پويشگر اثر انگشت و اسكنر چهره و يا حتي انواعي از پويشگرها كه براي بررسي مغز و قسمتهاي مختلف بدن مورد استفاده قرار مي‌گيرند و نقش به سزايي در شاخهٔ پزشكي دارند. پويشگرهاي تصوير نيز، يكي از انواع پويشگرها هستند كه براي انتقال تصاوير، متون و يا دست نوشته‌ها به رايانه به منظور ذخيره و يا ويرايش آنها، مورد استفاده قرار مي‌گيرند. اين پويشگرها نيز به نوبهٔ خود داراي انواع متفاوتي هستند كه از ميان آنها، پويشگرهاي صفحه تخت (مسطح)، به دليل قيمت مناسب، كيفيت مطلوب و استفادهٔ راحت، رايجترين نوع پويشگرها محسوب مي‌شوند؛ ولي انواع ديگري از پويشگرها نيز وجود دارند كه كمتر شناخته شده‌اند و كاربردهاي تخصصي و يا حرفه‌اي دارند. در اين مقاله به طور عمده به معرفي اين اسكنرها و انواع آنها مي‌پردازيم. در انتخاب يك پويشگر، مهمترين عامل، نياز خريدار و سطح استفاده از آن است. در ادامهٔ اين مقاله، به معرفي برخي ويژگي‌ها و اصطلاحاتي مي‌پردازيم كه هنگام انتخاب پويشگر، بايد به آنها توجه كرد.
پويشگرها را مي‌توان جانشيني براي دستگاه‌هاي اوليهٔ عكس برداري از مسافت دور دانست، كه يك سيگنال آنالوگ خطي را از ميان خطوط استاندارد تلفن به گيرنده ارسال مي‌كردند و به طور همزمان، شكل متناسب با آن، روي كاغذ مخصوص چاپ مي‌شد. اين سيستم بين سالهاي ۱۹۲۰–۱۹۹۰ مورد استفاده بود. تصاوير رنگي نيز به شكل ۳ تصوير مجزاي قرمز- سبز- آبي فرستاده مي‌شد، كه البته به دليل هزينهٔ بالاي ارسال، انتقال تصاوير رنگي به اين روش، تنها به مناسبتهاي خاص صورت مي‌گرفت. اين دستگاه‌ها به تدريج توسعه يافتند و در نهايت به شكلي كه امروزه مورد استفاده قرار مي‌گيرند درآمدند. از آنجا كه پويشگرها كاربرد گسترده‌اي در صنعت و امور گرافيكي دارند، بر آن شديم تا در اين مقاله، به بررسي پويشگرها و انواع آنها بپردازيم.
اتصال موازي